ergenliğimden beri japonya'ya, japonca'ya ilgim vardı. ama uzaktan uzaktan... japon turistlerle iş yapan bir şirkette çalışan annemi her ziyaret edişimde yeterli dozda japona, japonca'ya ve japon kültürüne maruz kalıyordum. ardından bunlara japon mutfağı da eklendi. anime falan desen zaten eşyanın doğası gereği mevcut.
peki ben neden 15 sene kadar öteledim bu japonca işini? hiç işte, tembellikten.
 |
| human japanese |
akıllı telefon teknolojisinin hayatıma girmesiyle değiştir her şey. telefonuma human japanese indirdim ve kendi kendime japonca derslerime başlamış oldum böylece.
24 saatin yetmediği bir dönemde, gündüz ve akşamki vapur yolculuklarında sadece 20 dakika ayırarak, bir haftada hiragana ve katakana'yı çözdüm öncelikle. ha ne işime yaradı? hiç. çünkü japonca'yı okuyabilmek için kanji'leri de okuyabilmek gerekiyor. gündelik yaşam için bilinmesi gereken kanji sayısı 2136. ben ise şimdilik sadece sayıları okuyacak kadar biliyorum, bu da 13 kanji'ye denk geliyor. yolum çok uzun!
yine de bu yaştan sonra yeni bir şeyler öğrenebilmiş olmak çok büyük moral oldu, o kesin.
 |
| hiragana ve katakana |
human japanese'i bitirdim, temelleri öğrendim. şimdi daha ileri seviye kitap arayışındayım. kanji bilmemek çok dert değil açıkçası, çünkü japonca heceleri latin karakterlerle yazdıkları romaji sistemi sayesinde okumak kolay. sorun, okuduğumuzu anlamakta.
yavaş yavaş... adım adım... öğreneceğim mutlaka!
No comments:
Post a Comment